Vanwege het autorijden hoef ik het niet te doen, verhuizen. Wat is dat geweldig zeg! Of je nu met mooi weer heerlijk over de snelweg cruised met het raampje open, 's avonds in de regen keihard met je ipod zit mee te zingen, je als een rally-rijder een weg baant door kronkelend, landelijk Holland, of op top-snelheid op een onverlichte snelweg probeert je nachtblindheid voor te zijn, autorijden is inspannend en ontspannend tegelijk! Ben ik moe of brak als ik 's ochtends instap, eenmaal aangekomen op mijn werk lijk ik dat ineens helemaal vergeten. En terug precies hetzelfde, stap je ingekakt van de hele dag naar het scherm staren in, stap je fris en vrolijk weer uit. Ik kan het iedereen aanraden!

Mijn foxje begint zich nu, nadat ik hem alweer meer dan 4000 kilometer op zijn staart heb getrapt, ook eindelijk te gedragen. De motor jankt niet meer zo, hij trekt lekker, en hij voelt nog best wendbaar aan. Je moet hem rijden alsof je op een motor zit, meehangen en meekijken in de bochten. Ook moet je hem niet plankgassen, maar je gaspadaal net iets daaronder houden. Vanavond rond zes uur binnendoor, langs een riviertje ten zuiden van Delft, van Rijswijk naar Capelle aan de Ijssel gereden omdat er file stond op de A13, en de simpele opdracht "follow that car" (een dikke Saab van mijn collega) was kermis! Wat is Holland toch mooi! En wat is iets te hard de bochtjes nemen, stiekem toch verschrikkelijk leuk! . Ik moet echt een camera in mijn nieuwe mannentas proppen en aan de kant gaan staan, want wat ik af en toe voor picture perfect kodak momenten tegenkom, is ongelofelijk! Vanavond terug via mijn oude route langs Woerden was ook weer geweldig. Af en toe is een landelijke tachtigkilometerweg beter dan een vijfbaans snelweg!

Vorige week een proefrit in een Honda Civic Hybride gereden. Kost zo'n 24000 euro ex het multimediasysteem, maar vanwege de milieuvriendelijke bijtelling zou ik maar zo'n 140 euro per maand betalen (eigen bijdrage + belasting). Wat een auto! Automaat, cruise control, climate control, digitale snelheidsmeter, blue tooth telefoonvoorbereiding, ipodaansluiting en besturing via het 7" satelietnavigatieschempje, ramen en spiegels electrisch, centrale deurvergrendeling, Amerikaans geveerd, lekker stuur. Het ding is zo groot als een Audi A4 of BMW 3-klasse, en als je niet te hard ermee rijdt, voelt hij ook zo. Wow! Aan de automaat was ik sneller gewend dan ik dacht, en de cruise control is een geschenk uit de hemel! Nooit meer een stijf rechterbeen! Het is wel over met de snelle fox-acties, want al is de Civic sneller dan de Fox, hij is eigenlijk bedoeld om zich rustig, stil, als een soort limousine voort te bewegen. Stap je hem iets te hard op het gas, dan klinkt hij hoger dan een nicht met z'n lid op een hakblok.

Komende zaterdag heb ik een proefrit in een Peugeot 107 gepland, de andere kant van het milieuvriendelijke spectrum. Een beetje uitgepimpt als automaat met airco kost hij zo'n 12000 euro, wat neerkomt op zo'n 60 euro per maand aan bijtelling. Om eerlijk te zeggen vind ik het een supermooie auto, al is hij nog zo klein, maar is zijn formaat inderdaad wel een nadeel. Met zijn 1 liter motor is hij volgens de reviews vermoeiend op de snelweg, en omdat hij superlicht is, ligt hij niet echt lekker op de weg bij hoge snelheden. Je kunt er eigenlijk niet met meer dan twee man fatsoenlijk in zitten, en hij heeft geen kofferbak. We zullen het zaterdag zien. Jammer dat je vier jaar aan zo'n leaseauto vastzit.

De civic is dus luxe, relaxed, goed voor op de snelweg en als je lange afstanden rijdt, ruim, en zo'n 80 euro duurder dan de beter parkeerbare, wendbaardere peugeot die in principe maar twee personen kan vervoeren en zich niet echt goed voelt op de snelweg. Lastige keuze, in deze financieel onzekere tijden (anders had ik natuurlijk direct voor de dikke hybride gekozen)!

Jullie wisten al dat ik een appartement aan het zoeken was, maar nu is het menens. Ik moet dit huis uit. Over vier maanden pas, maar ik word er hartstikke zenuwachtig van en kan aan vrijwel niets anders denken. Huren in Amsterdam is onmogelijk, de huren beginnen bij 750 euro en men wilt dat je bruto vier keer zoveel verdient dan je kale huur. Kopen gaat net, maar de echt leuke huisjes in de echt leuke wijken in Amsterdam zitten heel krap binnen mijn budget. Het feit dat de economie het slecht doet, de huizenprijzen dalen en ik geen goed zicht heb op mijn financiële situatie als ik ga kopen, maken dat ik er steeds huiveriger voor word om een huis te kopen. Het feit dat ik een huis MOET hebben binnen vier maanden, maakt ook dat ik niet in de meest ideale onderhandelingspositie zit.

Een prachtappartement kopen in Amsterdam is nog steeds mijn droom, maar mijn backupplan is huren in Den Haag. Kopen zal ik voorlopig niet doen buiten Amsterdam; kopen is immers voor minimaal 5 jaar, en ga ik het wel leuk vinden in een andere stad? Maar huren, waarom niet? Ik werk in Rijswijk en da's bij Den Haag om de hoek. De huren liggen een stuk lager in Den Haag, en voor een betaalbaar bedrag zit je zelfs in een redelijk goeie wijk. Natuurlijk ga ik dan de specialiteitenwinkeltjes, de sfeer van Amsterdam en vooral het biertjes drinken met vrienden missen, maar of ik nu elke dag 2 uur in de auto zit naar mijn werk, of vanuit Den Haag af en toe 2 uur rijd om mijn vrienden in Amsterdam te bezoeken, maakt natuurlijk ook niet veel uit. Ik moet zeggen dat Nederland, als je eenmaal een auto hebt, een heel stuk kleiner word. Morgen ga ik eens wat makelaars bellen om alvast wat huurhuizen te gaan bekijken, als ik echt verliefd word op een woning ben ik direct weg, is het maar zo-zo en wordt de tijd te krap in Amsterdam, dan heb ik in elk geval een backupoptie. Eerst maar eens vragen of ik dit mooie huisje eens mag bekijken.

Met 1 druk op de knop espresso, dubbele espresso, gewone koffie, macchiato of cappuccino van versgemalen bonen en eventueel melkschuim die hij uit een thermoskan trekt, en met stoom opklopt. Toefje melk extra? Dan druk je toch gewoon op het knopje "frothy milk". Aangesloten op de kraan en met een grote afvalbak, zodat je niet elke keer de lul bent als je even snel een kopje wil. Stil, snel, schoon, handig, makkelijk en hij maakt ook nog eens heerlijke koffie. Wat een ongelooflijk topding Das nog eens wat anders dan zo'n kolereding die om de twee kopjes om een servicebeurt zeurt! Ik wil thuis ook zo'n ding! Gelukkig heeft elke verdieping bij De Grote Klant zo'n apparaat, zodat ik elke dag met mijn droomapparaat mag spelen. Bijna zo goed als je eigen bedrijfsbarista, en met een schoonmaakster die elke dag de kopjes ophaalt en het apparaat schoonmaakt en onderhoudt, vrijwel net zo handig !

Vandaag een dagje vrij om aan m'n proefschrift te werken en gelijk maar even bij de hypotheekadviseur van de Rabobank langsgeweest. Jawel, Baschie is zich aan het oriënteren op de huizenmarkt! Op basis van m'n bruto jaarsalaris kan ik nog net geen garagebox kopen, maar wanneer we rekening houden met een gezonde loonstijging in de komende jaren moet ik toch een twee-a-drie-kamerappartementje van tussen de 50 en 60 vierkante meter ergens in Oost kunnen kopen, aldus de adviseur. Wel is het jammer dat hij geen echt maximumbedrag heeft genoemd, en ik ben een beetje bang dat ik van een te laag bedrag uitgegaan ben om onze berekeningen te doen. Anyway, ik heb ook eens gevraagd of tienduizend meer een probleem zou zijn, en daar leek hij niet moeilijk over te doen, al zou ik dan wel een wat betere onderbouwing van m'n salarisverloop moeten meenemen, in overleg met m'n baas. Ik wacht dus even m'n eerste voortgangsgesprek af, die ik ergens in de komende twee weken heb, en ga dan pas echt toeslaan. Wel lastig, want ik ben stiekem al langs wat huisjes gefietst die op het randje van m'n budget zitten, en ik moet zeggen dat ik best graag een bod zou willen uitbrengen . Baschie heeft er zin in!

In totaal ongerelateerd nieuws kan ik nog melden dat m'n proefschrift uiterlijk 4 mei de deur uit gaat richting de commissie, ik zondag met m'n prof ga bikkelen om het zo ver mogelijk af te krijgen, en ik de commissie al om een datum in september heb gemaild. We houden u op de hoogte!

Wat ben ik blij dat ik toch nog even naar Maison van den Hoogen ben gegaan om een jaren-twintig gangsterpak met bijbehorende hoed, stropdas en bretels te huren. Aanvankelijk dacht ik dat ik voor lul zou staan, zwaar overdressed zou zijn. M'n gehuurde pak was ludiek groot, met enorme schoudervullingen en een grote hoed. Ik vermoedde de enige van de computernerds te zijn die moeite had gestoken in z'n outfit, en die angst werd nog eens aangewakkerd toen ik, lopende van m'n auto naar het kasteeltje in Montfoort, een schavuit letterlijk "Hey, daar heb je een mafiosi", hoorde zeggen, waarop een ander jochie "nee, man, da's een rijke zakenman" antwoordde .

Bij binnenkomst bleek ik welhaast underdressed. Vrijwel alle mannen hadden een pak of smoking aan, vaak vergezeld van witte mafiasjaal, en sommigen hadden zelfs van die gelikte zwart-witte lakschoenen. Anderen kwamen in een strak wit pak, haar met brylcream achterover gewerkt. Voor wie geen hoed had, werden hoeden uitgedeeld. De dames zagen er helemaal geweldig uit, korte cocktailjurkjes, boblines, elastieken band om het hoofd met veer, boa's, randloze hoeden. Fantastisch! M'n favoriete stel werd gevormd door m'n redelijk kleine Italiaanse kamergenoot bij m'n nieuwe Grote Klant en zijn dunne, lange vrouw. Het pak zat hem als gegoten (van z'n zwager), hij had een creme-witte hoed gehuurd, een wit sjaaltje om en een heel dun snorretje laten staan. Briljant! Z'n vrouw had een recht blauwen jurkje aan, een boa en veel kettingen, een zeker tien centimeter dikke, zwarte haarband om haar geknotte haar en daarin een veer. Een-meter-tachtig naast een-meter-zeventig jaren twintig.

Mijn baas spaart kosten noch moeite, en dus was er zelfs een 8-benig dansgezelschap dat op remixen van jaren twintig muziek hun benen heel hoog opgooide en probeerden sexy te wezen. Wat heb je dan een lef! Als meisje van 18 tot 20 jaar op sexy muziek je schaarsgeklede kont te schudden voor een stel uitgelaten computerliefhebbers. Ik zie het mijn vrouwelijke bezoekers niet gauw nadoen (al verwacht ik natuurlijk wel dat die vrouwelijke bezoekers hun schroom even opzij zetten na m'n promotieplechtigheid ).

Op een hogere verdieping was een casino gebouwd met blackjacktafel en verderop rouletteschijf. Heerste beneden nog een vreemde, ietwat carnavaleske sfeer, aan zo'n goktafel vergat men z'n aankleding. En wie zich niet verkleed voelt is de beste acteur: Je waande jezelf echt in Chicago tijdens de drooglegging. Ik was sinds mijn paranymfschap al een voorstander van pakken, maar nu moet ik toegeven dat hoeden en sjalen daar ook bij horen. Ik heb zelf eigenlijk een iets te dikke kop voor een hoed, maar sommigen staat zo'n fedora zo ontzettend goed! Ook heb ik gemerkt dat zo'n hoed perfect dienst kan doen als persoonlijke ventilator, en m'n oververhitte kop zelfs koel kan houden tijdens het dansen .

Het hele buffet, van voor-, hoofd-, en nagerecht, bestond feitelijk uit een enorme serie amuses-bouche, hapjes ter grootte van borrelglaasjes. Van geitenkaascreme-brulee, tot kalfsstoofpotjes en van eendenborstprutje-in-spek tot sushi, alles paste op een amuselepel of in een vingerkopje. Het zag er fantastisch uit, en smaakte geweldig! Zoals gezegd, kosten noch moeite. De DJ had een beetje een iets te moderne muzieksmaak voor een jaren-twintigfeest, maar ach, je kunt niet alles hebben. Zo'n feest is een geweldige manier om je collega's en vooral hun partners te leren kennen, die je immers, omdat we allemaal bij andere bedrijven werken, maar erg zelden ziet. Het jaren-twintigconcept is trouwens erg gaaf, net zo sjiek als een galafeest of black tie, maar eerlijk gezegd veel speelser en leuker!