Zo, de Grote Klant heeft m'n linux-pc besteld, en aangezien ze hem nog op voorraad hadden, wordt hij dinsdag al geleverd. Mooi dacht ik, dus ik keek even op het online bestelingtrackingsysteem, wat voor pctje er voor mij dan wel niet besteld is. *Kloenk* Modelletje Porsche! De sjiekste workstation serie die HP verkoopt (voor als je "extreme power" nodig hebt), jawel, en dan uit die serie de duurste, en dan die duurste nog eens driedubbeloverdwars gepimpt!! Het is het ding dat HP aan DreamWorks Studio uitleent om te testen als ontwikkelplatform voor hun animatiefilms. Hij heeft 2 (geloof ik) vloeistof gekoelde 2.8GHz AMD Opteron Dual Core processoren, 16 whopping gigabytes intern geheugen, een 146GB 10.000RPM serial scsi schijf, een 146GB 15.000RPM (!!! W000t) serial scsi schijf, een (of twee, please, please twee!) 24" breedbeeld monitor en volgens mij zo'n standaard NVidia Quadro workstation videokaartje! Zul je zien dat ze hem dinsdag brengen, en er een foutje gemaakt is bij het bestellen . Dit kan namelijk niet waar zijn, wie heeft er nu een workstation van bijna acht ruggen (in dollars, dat wel, maar 8000 pinda's is nog steeds een best hoog bedrag, toch?) op voorraad liggen! Wat een topwerkgever!

Komt me weer de discussie boven die ik vier jaar geleden met de staff van onze afdeling had. Waarom krijgt wetenschappelijk personeel, voor wie hun PC hun lab is, een even krachtige computer als de secretaresse om de hoek? Antwoord van het staff: omdat je een cluster tot je beschikking hebt. Vast, maar ik neem toch aan dat je je visualisatie niet op het cluster doet, dat je veel meer programatuur tegelijktijd draait dan een tiepmiep, dat je met veel grotere datastructuren werkt, dat je uberhaupt veel meer van je computer vergt, dan de lokale typmiep. Vergeleken met een experimentator is je cluster je dure apparaat, maar is je workstation nog steeds de ergonomie van je lab. Een goed ingericht lab is veel meer waard voor een onderzoeker, dan een superfancy, duur apparaat. Een computational scientist opzadelen met een tiepmiep-pc laat mijns inziens zien dat je maar weinig op hebt met je personeel. Maar dat terzijde.

Vandaag begon mijn eerste dag bij de Grote Klant en omdat ze m'n eerste afspraak gelijk om 9 uur gepland hadden en de glazen verkeersbollenkijkers extreme file hadden voorspeld, besloot ik om 6:30 al op te staan. Niets staat slechter dan meteen op je eerste dag al te laat te komen, niet? Om 7 uur stond er al zo'n 200 kilometer file, dus ik beknibbelde zelfs op een kwartiertje, want ik moest ook nog vier centimeter sneeuw van m'n poolvos afkrabben. Een pijnlijke bedoeling, zo zonder handschoenen trouwens.

En dus stond ik in de een na drukste ochtendspits die Nederland ooit heeft gezien, 888 kilometer, wat een prestatie! Vreemd genoeg reed het nog best door. Twintig kilometer per uur is altijd nog beter dan stilstaan, 3 meter optrekken, en weer op de rem trappen, wat bij fatsoenlijke files bij mooi weer meestal gebeurt. Het vervelendste was nog dat ik niet flink te laat kwam, zodat ik m'n baas op kon bellen met de boodschap dat ik het in ieder geval geprobeerd had, maar dat het tot op het laatste moment spannend bleef of ik het wel zou kunnen halen. 8:55 was de laatste aankomstprognose toen m'n satnav "afslag 9 rechts richting Rijswijk Centrum, dan na een kilometer links aanhouden" aangaf. Ik nam afslag 9, hield op afslag 9 links aan", en nam daarmee niet afslag 10, die inderdaad links van afslag 9 lag. AAARGH, waarom roept die trut dan niet gewoon "neem afslag 10"???? KUT! En prompt roept mevrouw verontwaardigd "maak een U-bocht, maak een U-bocht" en springt de prognose naar 9:02. Ik maak de U-bocht, neem afslag 10, waarop m'n satnav "ga links naar Rijswijk Centrum" riep, terwijl de afslag helemaal niet naar Rijswijk Centrum ging (dat was 9, trut, weet je nog?). Het zou uiteindelijk 9:05 worden, maar gelukkig was ik eerder dan m'n begeleider, die natuurlijk ook in de file stond. Wel fijn dat ik met de auto gegaan ben trouwens, met de trein was ik geloof ik helemaal niet aangekomen .

Zo. Morgen meer spannende verhalen van Dikke Dik bij de Eerste Grote Klant, nu ben ik kapodt ende moe ende neem ik een pilsje alvorens naar bedje toe (het loopt niet, maar het rijmt wel).

Een jaar en een schrikkeldag geleden, om 22:18, maakte ik mijn laatste sigaret uit ! Gek dat ik een jaar geleden nog zo enorm met roken zat, terwijl het me nu eigenlijk geen fluit meer doet. Er zijn nauwelijks nog momenten waarop ik aan roken denk en rokende mensen in de buurt zijn eerder vervelend of zielig dan benijdenswaardig. Tijd dat roken binnenshuis verboden wordt denk . Verder heb ik er eigenlijk maar weinig over te zeggen, maarja, ik kan zo'n jubileum natuurlijk niet ongemerkt voorbij laten gaan .

Zo, en nu gaat deze stoppen-met-roken-draad weer een jaar de ijskast in. Tot volgend jaar!

Wat is beter om met pasen m'n nieuwe, gietijzeren skillet, m'n zalm/hammes en m'n kookboek over garneren en opmaken uit te proberen, dan deze heilige drieëendheid! Dungesneden plakjes eendenborst in rodewijnsaus, zelfgemaakte rodekool met appeltjes en specerijen, en nieuwe krielaardappeltjes, gestoomd, langzaam gebakken in roomboter en op hoog vuur afgebakken in het overgebleven eendenborstvet. Jummie, en bedankt voor de gezellige topavond en de leuke en vooral erg nuttige cadeautjes!

Ow, en volgend jaar wil ik natuurlijk deze pan voor m'n verjaardag, en als jullie het jaar erop me nog steeds lief vinden, is een 100 liter koperen bouillonpan wellicht wat link... Katsching! Geen wonder dat die koperdieven zo actief zijn

Toch handig, zo'n verjaardag (en niet te vergeten gezellig)! Bedankt pa, ma, zus en zwager .

Vindt u de kraan ook zo dicht bij de glazen? Dat klopt, maar voordat u denkt "dat kan nooit goed gaan", kan ik u verzekeren dat de kraan 3 cm moet groeien om de glazen te raken .... Eeeh, maar toch... Dat kan inderdaad nooit goed gaan!